Marathi Zavazavi Katha – गफूर, १९८० च्या दरम्यान नागपाड्याच्या नाक्यावर उभा राहून टपोरीगिरी करायचा. नंतर तो भुरट्या चोऱ्या करू लागला. मग तो स्मगलींगच्या धंद्यात पडला. एरीयात आपला वचक ठेवण्यासाठी तो टारगट पोरांचा आपल्याभोवती कोंडाळा ठेवू लागला. त्याची आणी त्याच्या पोरांची एरीयात गुंडगीरी वाढली. मारझोड, दहशत आणी भितिचे थैमान त्यांनी एरीयात घातले होते. त्याचा पोलीस रेकार्ड तर केव्हाच बनला होता आणी नेहमीच ’ससुराल’ ची वारी करून सगळे पोलीस त्याच्या ओळखीचे झाले होते. सुरुवातिला पोलीसांनी त्याचा बंदोबस्त करायचा प्रयत्न केला पण नंतर गफूरकडून रेग्यूलर हप्ते चालू झाल्यावर त्याच्या छोट्या मोठ्या गुन्ह्याकडे दुर्लक्ष होवू लागले. खरे म्हणजे नागपाड्यात त्याची मोठी फॅमिली होती, आईवडील, मोठी बहिण आणी दोन लहान भाऊ. मोठ्या बहिणीचे लग्न होवून ती तिच्या नवऱ्याच्या घरी गेली होती. लहान दोन्ही भाऊ शिकत होते. बापाचे सायकल रिपेरींगचे एक दुकान होते पण गफूरभाईने कधी त्यांना धंद्यात मदत केली नाही. त्याला मुंबईत ’मोठे’ व्हायचे होते तेव्हा सायकलच्या टूकार धंद्यात त्याला काडीचाही रस नव्हता. त्याची गुंडगिरी वाढली होती व तो सुधारावा म्हणून आईबापाने त्याचे लग्न त्यांच्या मुळच्या गावच्या म्हणजे रत्नागिरीच्या एका सज्जन कुटुंबातील मुलीबरोबर लावून दिले. पण लग्नानंतरही गफूरभाई सुधारला नाही व त्याचे कारनामे वाढतच होते. पोलीसांचा नेहमीचाच ससेमीरा मागे असल्यामुळे कंटाळून शेवटी त्याच्या बापाने सायकलचे दुकान व घर विकून आपल्या गावी रत्नागिरीला जायचे ठरवले. पण गफूरने त्यांना घर आणी दुकान विकू दिले नाही. जेव्हा त्याचे आणी बापाचे त्यावरून कडाक्याचे भांडण झाले तेव्हा त्याने बापाला मारहाण केली. त्याने जवळ जवळ बापाचा जीव घेतला असता पण लहान दोन भाऊ मध्ये पडले व त्यांनी बापाला वाचवले. मग त्याचे आईबाप चुपचाप आपल्या लहान दोन मुलांसकट रत्नागिरीला निघून गेले. त्यांनी गफूरच्या बायकोला बरोबर चलण्यास विचारले पण ती बिचारी म्हणाली की पतिच्या पायातच तिचे घर आहे तेव्हा ती त्यांच्याबरोबर गेलीच नाही. आता तर गफूरला मोकळे रान मिळाले. त्याचा धुडघोस चालू राहिला. गफूर एक नंबरचा चमडी होता. बायकांचा नाद त्याला पहिल्यापासून होता. घरी सोन्यासारखी बायको असताना बाहेरचे शेण खायची त्याला सवय होती. आधी डान्स बारमध्ये जावून तो डान्सर मुलींवर आपली दौलतजादा उधळत असे. तेथील एखादी पोरगी त्याला आवडली तर ती त्याची त्या रात्रीची बायको होत असे. तेथे कोणी नाही पसंत पडली तर तो मुजऱ्याच्या कोठ्यावर जात असे. तेथेही कोणी नाही पसंत पडली तर मग तो वेश्यांच्या वस्तीत जायचा. अशा वस्तीत तो एकदम फेमस होता. तो आला की त्याने आपल्याला निवडावे म्हणून सगळ्या वेश्या त्याच्यावर झपटत असत कारण तो ’माल’ पण मुहमांगा द्यायचा. त्याची प्रत्येक रात्र कोणत्यातरी वेश्येच्या मिठीत जात असे. हळु हळू गफूरचा तो नामचीन ’गफूरभाई’ झाला. १९८५ च्या दरम्यान जस जसा तो मोठा भाई होत गेला तस तसे सुरक्षतेच्या कारणाने व आपली ’इज्जत’ व दरारा सगळीकडे ठेवण्याच्या कारणाने खालच्या दर्ज्याच्या वस्तीत जायचे त्याने कमी केले. आता तो रांडांना आपल्या घरी बोलवू लागला. त्याची बायको म्हणजे गरीब गाय होती. नवऱ्याच्या वाईट सवयी तिला आवडत नव्हत्या पण त्यापुढे तिचे काही चालत नव्हते. उलट त्याने रांडा घरी आणल्या की तिला त्यांची सरबराई करावी लागत असे. एका रूममध्ये तो रांडेला झवत असे व दुसऱ्या रूममध्ये त्याची बायको नशीबाला दोष देत रडत असे. गफूरभाई बायकांसाठी पागल होता व सगळ्यांना त्याच्या या सवयीबद्दल माहित होते. त्यामुळे एरीयतील सुंदर मुली आणी बायका त्याच्यासमोर जात नसत. गफूरभाईच्या नजरेस आपल्या आयाबहिणी पडू नयेत याची एरीयातील लोक काळजी घेत. एरीयातील लोक सोडून द्या पण त्याचे स्वत:चे पंटरही आपल्या आयाबहिणींना त्याच्या समोर येवून देत नसत. जर चुकून एखाद्याची सुंदर रिश्तेदार स्त्री त्याच्या नजरेस पडली व त्याचा दिल तिच्यावर गेला तर त्या पंटरची खैर नसायची. त्या पंटरने चुपचाप त्या बाईला किंवा मुलीला गफूरभाईसमोर पेश केले तर ठीक नाहीतर त्या पंटरला गफूरभाई इतका मजबूर करत असे की तो आपणहून त्या मुलीला त्याच्यासमोर पेश करत असे नाहितर आत्महत्या करून घेत असे. गफूरभाईला त्याचे काही वाटत नसे. त्याला फक्त आपल्या कामवासनेशी मतलब असायचा. ती मुलगी झवायला मिळाली आणी झवून झवून तीचा चोथा केला की त्याचा आत्मा शांत होत असे. दुसरी कोणी झवायला मिळाली की पहिलीची त्याच्या तावडीतून सुटका व्हायची. अब्दूल गफूरभाईचा वफादार साथी होता. तो डोंगरीला रहात होता. एकदा गफूरभाईला अचानक एका डिलींगसाठी जायचे होते व अब्दूल त्याच्या घरी होता. त्याने विचार केला की अब्दूलला त्याच्या घरून पिक-अप करावे आणी पुढे जावे. अब्दूलला याची कल्पना नव्हती की गफूरभाई त्याला घ्यायला त्याच्या घरी येत आहे. आदल्या रात्री तो एका स्मगलींगच्या डीलींगमध्ये मध्यरात्रीपर्यंत अडकला होता तेव्हा सकाळी त्याला उठायला ऊशीर झाला होता. गफूरभाईची कार अब्दूलच्या बैठ्या चाळीच्या समोर थांबली. पुढे बसलेला त्याचा बाडीगार्ड पटकन उतरून अब्दूलच्या घराच्या दरवाज्यात गेला व त्याने बेल मारली. दरवाजा उघडला आणी एक अठरा, एकोणीस वर्षाची मुलगी दिसली. बाडीगार्डने तिला सांगितले अब्दूलला बोलवायला. कारमध्ये बसलेल्या गफूरभाईने त्या मुलीकडे बघितले. कारच्या डार्क काचा वर होत्या त्यामुळे आत बसलेला गफूरभाई त्या मुलीला दिसला नाही. तिने दरवाजा बंद केला आणी एकदोन मिनीटानंतर गडबडीने अब्दूल बाहेर आला. त्याचा चेहऱ्यावर आश्चर्याचे भाव होते. बाडीगार्ड आणी तो पटकन येवून कारमध्ये बसले. “भाई… आप खूद आया?? सब ठीक है ना? फोन कर दिया होता तो मै खूदीच दौडके आता.” “नही यार! डरनेकी बात नही है… वो साला, आंत्या! वापीस थोडा लफडा करहेला है. तो सोचा खूदीच जाके बात करते है. ज्यादा शानपती दिखाया उसने तो उधरीच टपका देंगे.” गफूरभाईने शांतपणे त्याला उत्तर दिले. ते ऐकून अब्दूलला थोडे हायसे वाटले. पण त्याच्या मनात दुसरीच भिती घर करून होती. गफूरभाईने ’सलमाला’ बघितले तर नाही ना? ज्या मुलीने त्याच्या घराचा दरवाजा उघडला होता ती अब्दूलची छोटी बहिण, सलमा होती. त्याला कल्पना असली असती की गफूरभाई त्याच्या घरी येतोय तर त्याने सलमाला दरवाजा उघडायला सांगितलाच नसता. जेव्हा सलमाने त्याला सांगितले की गफूरभाई बाहेर आला आहे तेव्हा त्याच्या छातीत धस्स झाले. बाहेर येवून त्याने जेव्हा बघितले की गफूरभाई कारमध्येच बसला आहे तेव्हा त्याला थोडे हायसे वाटले पण तरिही त्याला शंका होती की कदाचीत त्याने सलमाला बघितली असावी. दिवसभरात तरी काही झाले नाही. संध्याकाळी गफूरभाईच्या घरी सगळे पंटर बसलेले असताना त्याला आतून निरोप आला की गफूरभाईने बोलावले म्हणून. पुन्हा त्याच्या छातीत धस्स झाले. थोडा दबकत दबकत तो आत गेला. गफूरभाई व्हिस्कीचा खंबा घेवून बसला होता. “अरे आ, अब्दूल… आ… जरा एक दो पेग डाल दे मेरे साथ….” असे म्हणत गफूरभाईने त्याच्यासाठी एक पेग बनवला व ग्लास त्याच्या हातात दिला. अब्दूलने थोडे थरथरतच ग्लास घेतला. गफूरभाईने त्याला बाजूच्या चेअरवर बसायला सांगितले. दबकत दबकत तो चेअरवर बसला व पेग मारू लागला. गफूरभाईची आजची ही खास मेहेरनजर का आहे याची त्याला कल्पना आली. मध्ये मध्ये तो तिरक्या नजरेने गफूरभाईकडे बघत होता आणी गफूरभाई बेफिकीर मूडमध्ये पेग मारत होता. “अब्दूल! ती छोकरी कोण होती तुझ्या घरात? कोणी रिश्तेदार आहे का?” अचानक गफूरभाईने त्याला विचारले. “अं?.. हा… भाई….. ती माझी छोटी बहेन आहे…. सलमा!” अब्दूलने दबकत उत्तर दिले. “सलमा!….. बडा प्यारा नाम है… पण तू कधी बोलला नाहीस की तुझी इतकी प्यारी बहेन आहे ते?” गफूरभाईने उगाचच आश्चर्य दाखवत विचारले. “ओ क्या है ना भाई, ती माझ्या अम्मीबरोबर रहायची पण दोन महिन्यापुर्वी अम्मी गुजर गयी त्यानंतर माझ्याबरोबर रहते.” “ओह, अच्छा!… सून अब्दूल..!” गफूरभाईने विचार करतोय असे दाखवत त्याला म्हटले, “तेरा एरीया सेफ नही है… अपोजीटवाले तेरे एरीयासे एकदम नजदीक है. तेव्हा तु सलमाला येथे माझ्या घरी आणून ठेव.” “लेकीन, भाई……” अब्दूल पुढे काही बोलणार तेवढ्यात गफूरभाईने त्याला इशाऱ्याने गप्प करत म्हटले, “रात को सलमाको इधर लेके आ….. आगे कुछ बोलनेका नई…” अब्दूलला ज्या गोष्टीची भिती वाटत होती तीच घडत होती. गफूरभाईने सलमाला पाहिले होते आणी त्याचा दिल तिच्या वर आला होता. सलमा त्याची लाडकी बहिण होती. या दुनीयेत तिच्याशिवाय त्याला कोणी नव्हते आणी तिलाही त्याच्याशिवाय कोणीही नव्हते. आता ती कालेजमध्ये पढत होती. वर्षा दोन वर्षात एखादा चांगला लडका बघून तीचा निकाह तो लवून देणार होता. पण आता या ’हैवानाची’ तिच्यावर नजर पडली होती व तिच्याबद्दलची सगळी स्वप्ने आता मिट्टीत मिळणार होती. सलमा गफूरभाईच्या तावडीत आहे या नुसत्या कल्पनेने तो वेडा झाला. काही झाले तरी सलमाला त्याच्या वासनेचा शिकार होवू द्यायचे नाही असे त्याने ठरवले. “नही, भाई…. मेरेसे ये नही होगा…. आप सलमाका खयाल दिलसे निकाल दो….” असे म्हणत अब्दूल उठला. त्याचे उत्तर ऐकून गफूरभाई अवाकच झाला. गफूरभाईला नाही म्हणणारा अजून पैदा झाला नाही असे त्याला वाटत होते पण जेव्हा अब्दूलने नाहे म्हटले तेव्हा त्यातील ’राक्षस’ जागा झाला. “तू जानता है तू क्या बोल रहेला है? गफूरभाई को ना बोलता है?” गफूरभाईने खूनशीपणे अब्दूलकडे बघत म्हटले. “हा मै जानता है…. काही झाले तरी मी माझ्या बहिणीला तुमच्या हवाली करणार नाही” अब्दूलने ठामपणे सांगितले व तो निघून जावू लागला. दरवाज्यात उभे असलेल्या आपल्या बाडीगार्डना गफूरभाईने इशारा केला. त्या दोघांनी लगेच अब्दूलला झपटले आणी त्याचे हात धरून त्याला पुन्हा गफूरभाईसमोर उभे केले. “तू जानता है, अब्दूल… गफूरभाईची नजर कशावर पडली तर ती गोष्ट हासिल केल्याशिवाय रहात नाही. फिर भी तू नाही म्हणतोयस. तुला मी एकदा माफ करतो…. बोल अभी! अपनी बहेन को लाता है या नही?” गफूरभाईने त्याला शांतपणे धमकावले. त्यावर अब्दूल भडकला व गफूरभाईला आयबहिणीवरून शिव्या देवू लागला. गफूरभाईला आश्चर्याचा धक्का बसला की त्याला त्याच्या घरात त्याचाच पंटर शिव्या देतोय ते ऐकून. आणी पुढच्याच क्षणी त्याच्या रागाचा पारा चढला. त्याची कानशिले तापली. खाऊ की गिळू नजरेने तो अब्दूलकडे बघू लागला. त्याची नजर बघून अब्दूलही शिव्या द्यायचा थांबला. भितिने तो थरथर कापू लागला. त्याने बाडीगार्डच्या हातून सुटण्याचा प्रयत्न केला पण बाडीगार्डना त्याची कल्पना होती त्यामुळे त्यांनी अब्दूलला घट्ट पकडले होते म्हणून त्याला सुटता आले नाही. गफूरभाईने पटकन घोडा काढला आणी अब्दूलच्या कपाळावर टेकवला. रागाने तो इतका थरथरत होता की घोडा पकडलेला त्याचा हातही थरथरत होता. “कुत्ते! गफूरभाईको गाली देता है…. तुझी इतकी हिंमत??… इधरीच तेरेको टपकाता है…” असे म्हणत त्याने घोड्याचा चाप मागे केला व ट्रिगरवर बोट ठेवून दाबणार इतक्यात तो थांबला. क्षणभर त्याने विचार केला आणी अब्दूलच्या कपाळावरचा घोडा बाजूला घेत तो म्हणाला, “नही…. मै तेरेकू ऐसा नही मारूंगा… तेरेकू तडफा तडफा के मारूंगा….. तू देख अभी…. तेरे बहेन को इधर ला के तेरे सामने नंगी क…..” त्याचे वाक्य पुर्ण व्हायच्या आत अब्दूल त्याच्या तोंडावर थूंकला. रागाने लाल होत गफूरभाईने आपल्या तोंडावरची थुंकी पुसली व आपल्या बाडीगार्डना म्हणाला, “इसको बाजूके रूममें ले के जाव और इसकी बहेन को उठाके लाव…” असे म्हणत गफूरभाईने घोडा खाली ठेवला व व्हिस्कीचा खंबा उचलून तोंडाला लावला. बाडीगार्ड अब्दूलला पकडून बाहेर नेवू लागले. अब्दूल त्यांच्या हातातून सुटण्याची धडपड करू लागला व गफूरभाईची विनवणी करू लागला. पण त्याच्याकडे कोणीही लक्ष दिले नाही व त्याला बाजूच्या रूममध्ये नेवून एका खुर्चीवर बांधून ठेवण्यात आले. नंतर ते बाडीगार्ड कारमधून अब्दूलच्या घरी गेले. त्यांनी दरवाजा ठोकला व सलमाने दरवाजा उघडला. बाडीगार्डने तिला म्हटले की अब्दूलने तिला आत्ताच्या आत्ता गफूरभाईच्या घरी बोलावले आहे. सलमाला थोडे आश्चर्य वाटले की असे कसे अब्दूलने अर्जंट बोलावले? तिने त्यांना म्हटले की अब्दूलने तिला फोन वगैरे केला नाही त्याबद्दल. तेव्हा बाडीगार्ड तिला म्हणाला की अब्दूल कामात बिझी होता तेव्हा त्याने फोन न करता आम्हॉला तुला न्यायला पाठवले. सलमा थोडी विचारात पडली जावे की न जावे. कारण अब्दूलने तिला ताकीद देवून ठेवली होती की त्याने सांगितल्याशिवाय कोठेही, कोणाबरोबरही जायचे नाही व घराबाहेर पडायचे नाही. पण काहितरी गडबड आहे हे तिच्या लक्षात आले. आणी सकाळी हेच लोक आले होते व अब्दूल त्यांच्याबरोबरच गेला होता तेव्हा तिला ते सांगतात ते खरे वाटले. तेव्हा ती पटकन तयार झाली व त्यांच्याबरोबर निघाली. अर्ध्या तासात सलमाला घेवून गफूरभाईचे बाडीगार्ड त्याच्या रूममध्ये शिरले. अब्दूलला बांधून ठेवलेली रूम गफूरभाईच्या रूमच्या लगतचीच होती. दोन्ही रूमच्या मधल्या भिंतीत एक काचेची लांब खिडकी होती. त्या खिडकीची काच अशी होती की गफूरभाईच्या रूममधून पाहिले तर ते एक काचेचे लांब पोर्ट्रेट आहे असे वाटत होते पण दुसऱ्या रूममधून त्या काचेत पाहिले तर गफूरभाईची पुर्ण रूम त्यातून दिसत होती. खरे म्हणजे ती रूम गफूरभाईच्या बाडीगार्डची होती. गफूरभाईला भेटायला येणाऱ्या लोकांवर त्या रूममधून बाडीगार्ड लक्ष ठेवत असत. त्या रूममध्ये एक स्पीकरही लावलेला होता ज्यातून गफूरभाईच्या रूममधील सगळे ऐकू येत होते पण बाडीगार्डच्या रूममधले काहिही बाहेर ऐकू जात नव्हते. अब्दूलला खुर्चीला बांधून त्या खिडकी जवळच बसवलेले होते. त्याचे हात आणी पाय असे बांधलेले होते की तो काहिही हॉलचाल करू शकत नव्हता की खुर्चीसकट उठू शकत नव्हता. त्याने जेव्हा पाहिले की सलमा गफूरभाईच्या रूममध्ये शिरली तेव्हा तो गर्भगळीत झाला. पलीकडे आपली बहिण त्या नराधमाच्या गुहेत शिरत होती व आपण काहीही करू शकत नाही याची जाणीव झाल्यानंतर तो अक्षरश रडू लागला. त्याला गफूरभाईच्या रूममधले सगळे स्पष्ट ऐकायला येत होते. गफूरभाईने हसत सलमाचे स्वागत केले व तिला बाजूच्या भिंतीलगत असलेल्या मोठ्या सोफ्यावर बसायला सांगितले. सलमा दबकत दबकत त्या सोफ्यावर अंग चोरून बसली. काचेच्या पोर्ट्रेटकडे बघत गफूरभाई छद्मीपणे हसला. अब्दूल काचेच्या पलीकडून बघत धाय मोकलून रडत होता. अब्दूलला बोलावून आणतो असे तिला सांगत गफूरभाई बाहेर आला व अब्दूलला ठेवलेल्या रूममध्ये आला. खुनशीपणे हसत हसत तो अब्दूलला म्हणाला, “देख साले! तेरी बहेन को देख….. कशी गरीब गाईसारखी बसली आहे. आता थोड्याच वेळात ती शेरनीसारखी चवताळून उठेल जेव्हा मी तिच्या कमसीन बदनला हात लावेल तेव्हा. पण तू काही करू शकणार नाही… रडण्याशिवाय. तुझ्या डोळ्यासमोर तुझ्या बहिणीचे एक एक कपडे फाडून मी तिला नंगी करेन तरीही तू काही करू शकणार नाही. तुझ्या नजरेसमोर तुझ्या बहिणीला मी चोदेन पण तू काही करू शकणार नाही….. हा… हा.. हा…” असे म्हणत गफूरभाई जोरजोराने हसू लागला व अब्दूल रडत रडत त्याला शिव्या देवू लागला. “तू कितनी भी गाली देगा तो मेरेको कूछ होनेवाला नही. लेकीन तेरे एक एक गाली का जवाब मै तेरी बहेन के चूतमे मेरा लंड डालके, उसे चोद के दुंगा. और तेरी बहेन के चुदाई का वो एक एक धक्का तुझे गालीसे भी बत्तर पडेगा….” असे म्हणत गफूरभाई हसत हसत रूमच्या बाहेर आला. अब्दूल पुन्हा धाय मोकलून रडू लागला. त्याला माहित होते की आता कयामत आली तरी गफूरभाईच्या तावडीतून त्याच्या बहिणीला कोणी सोडवू शकत नव्हते. गफूरभाई पुन्हा आपल्या रूममध्ये आला. सलमाने त्याच्याकडे आशेने पाहिले की त्याच्यापाठी अब्दूल येतोय का. पण गफूरभाईच्या मागे तिला अब्दूल दिसला नाही आणी त्याने दरवाजा लाक केलेला जेव्हा तिने पाहिला तेव्हा तिच्या छातीत धस्स झाले. गफूरभाई येवून त्याच्या चेअरवर बसला व तो सलमाचे निरीक्षण करू लागला. सुभानल्ला! काय खुबसूरत दिसते ही छोकरी…. एकदम कोरी कोरी जवानी…. थोड्या वेळात हिला आपण झवणार या विचाराने तो पागल झाला. सलमा मध्ये मध्ये त्याच्याकडे बघत होती व त्याला आपल्याकडे असे वखवखलेल्या नजरेने पहात असलेले बघून तिला कसेतरी होत होते. शेवटी न राहून, भांबावत तिने त्याला विचारले, “अं….अब्दूल…… कोठे आहे?” “अब्दूल आहे येथेच…” गफूरभाईने शांतपणे तिला म्हटले. “कधी येईल तो?” अब्दूल येथेच आहे हे ऐकून तिला थोडे हायसे वाटले. “तु जर माझे ऐकले तर येईल तो…. नाहीतर कधीही येणार नाही.” गफूरभाईने तिला हसत हसत म्हटले. “क्या मतलब?” सलमाने गोंधळत त्याला विचारले, ” मै समझी नही आप क्या बोल रहे है?” “मतलब ये…..” तो उठला व तिच्या बाजूला येवून बसला व तिला म्हणाला, “सकाळी मी अब्दूलला न्यायला तुमच्या घरी आलो होतो तेव्हा मी तुला पाहिले आणी माझा कलीजा खलास झाला. मी अब्दूलला विचारले की तु कोण आहेस तेव्हा तो बोलला की तु त्याची बहिण आहेस. मी त्याला म्हटले तुला येथे घेवून ये तर तो मला शिव्या द्यायला लागला. माझ्या माणसांनी त्याला पकडून ठेवले आहे.” ते ऐकून सलमा एकदम घाबरली. तिला काही सुचेना. तिच्या डोळ्यात पाणी तरळले. कसेबसे ती म्हणाली, “पण तुम्ही त्याला मला येथे का घेवून यायला सांगत होता?” “हा… हा.. हा…” तिचे वाक्य ऐकून गफूरभाई हसू लागला व म्हणाला, “तुझी पुजा करायला…” त्याचे उत्तर ऐकून सलमा चमकली. ती वेड्यासारखी त्याच्याकडे पाहू लागली. “अरे पगली…… तुला कळत कसे नाही… तुझ्या सारख्या जवान छोकरीला मी येथे कशाला बोलवेन?….. मला खूष करण्यासाठी…” “मला कळले नाही तुम्ही काय बोलताय ते..” सलमाने पुन्हा गोंधळत त्याला विचारले. “अच्छा! तो मै तुझे सीधा बोल देता हू…. मला जी मुलगी आवडते तिला मी माझ्या अंगाखाली जोपर्यंत घेत नाही तोपर्यंत मला चैन पडत नाही. सकाळी तुला मी पाहिले आणी माझा दिल तुझ्यावर आला. आता तुला झवल्याशिवाय मला चैन पडणार नाही. तेव्हा मी तुझ्या भावाला म्हटले की तुला येथे घेवून ये म्हणजे तुला झवून मी माझी प्यास मिटवेन. पण त्याने ऐकले नाही. तेव्हा मी त्याला पकडून ठेवले आहे. तेव्हा तु मला चुपचापपणे झवायला दे म्हणजे मी त्याला सोडेन.” गफूरभाईने एका दमात तिला सांगितले. ते ऐकून सलमा खूपच घाबरली. ताडकन उठून ती धावत धावत दरवाज्याजवळ गेली आणी दरवाजा उघडायचा प्रयत्न करू लागली. दरवाजा उघडत नाही आहे हे पाहून ती दरवाज्यावर थापा आणी लाथा मारत जोरजोराने रडू लागली. तिकडे बाजूच्या रूममध्ये अब्दूलपण ढसाढसा रडत होता. स्पीकरमधून त्याला सगळे ऐकू येत होते आणी आपल्या बहिणीची असहाय्य अवस्था बघून तो ढासळत चालला होता. गफूरभाईने बसल्या जागी सलमाला म्हटले, “कोई फायदा नही वो दरवाजा ठोक के….. आता तो दरवाजा उघडेल जेव्हा तु मला तृप्त करशील तेव्हाच. तेव्हा आता गुपचूप इकडे ये आणी माझ्या मांडीवर बस! काही झाले तरी आज मी तुझी इज्जत लुटणार आहे. तु मला सहकार्य केले तर तुला तकलीफ कमी होईल… नाही केले तर पछतायेगी…” असे म्हणत गफूरभाई उठला व तिच्याजवळ येवू लागला. घाबरत घाबरत ती दरवाज्याजवळून बाजूला झाली व दुसरीकडे कोठे जायला जागा नव्हती म्हणून काचेच्या पोर्ट्रेटजवळ गेली. पलीकडून अब्दूलला ती जवळ आलेली दिसली. त्याने आपले हात पाय सोडवून घ्यायचा कसून प्रयत्न केला पण त्याला इतके करकचून बांधलेले होते की तसूभरही तो हलू शकला नाही. जोरजोराने तो किंचाळू लागला व सलमाला हाका मारू लागला. पण काहिही तिला ऐकू जात नव्हते. काचेच्या पोर्ट्रेटला चिटकून सलमा रडत उभी राहिली. गफूरभाई तिच्या जवळ आला व त्याने तिला काचेवरच दाबून धरले. ती झटपट करू लागली पण अमानूष ताकद असलेल्या गफूरभाईच्या तावडीतून ती सुटू शकली नाही. गफूरभाईने तिच्या कमीजच्या गळ्याला दोन्ही बाजूने धरले आणी एक हिसडा दिला. टार्कन तीचा कमीज मध्ये फाटला व त्याने तो फाडत तिच्या कंबरेखाली सोडला. आता सलामाचा कंबरेवरचा भाग नंगा झाला. ब्रेसीयरमध्ये कसलेले तिच्या छातिचे पुष्ट उभार त्याच्या वासनामय डोळ्यासमोर होते. सलमा जोरजोराने किंचाळत होती व गफूरभाईला तिला सोडून द्यायची विनवणी करत होती. पण तिच्या रडण्या, ओरडण्याचा त्याच्यावर काहिही परीणाम होत नव्हता. गफूरभाईने तिला खसकन वळवले व एका हाताने तिला काचेवर दाबले. पलीकडून अब्दूल बघत होता की त्याच्या बहिणीची छाती काचेवर दाबली गेली होती. त्याने शरमेने आपले डोळे मिटून घेतले. गफूरभाईने दुसऱ्या हाताने सलमाच्या ब्रेसीयरच्या हूकला हिसडा दिला आणी हूक तुटले आणी तिची ब्रेसीयर सुटली. तिचे केस धरून तिला जवळ ओढत त्याने तिची ब्रेसीयर ओरबाडून काढली. आता सलमाची छाती नंगी झाली. गफूरभाईने तिला पुन्हा काचेवर दाबले ज्याने तिची नंगी छाती काचेवर दाबली गेली. त्याला पलीकडे असलेल्या अब्दूलला दाखवायचे होते की ’बघ कशी मी तुझ्या बहिणीला नंगी करतोय’ ते. मग सलमाला तसेच दाबून धरत त्याने तिच्या पोटाखाली हात नेला व तिच्या सलवारचा नाडा ओढून काढला आणी सलवार ढिला केला. नाडा सुटल्याबरोबर सलवार तिच्या पायात पडला. पटकन खाली बसत त्याने दोन्ही हात तिच्या पँटीजमध्ये घुसवले आणी तिची पँटीज खाली ओढत तिच्या पायात सोडली. पुन्हा उभे राहून त्याने सलमाला पुन्हा काचेवर दाबले. आता ती पुर्ण नंगी झाली होती. काचेच्या खिडकीची लेवल जमीनीपासून दोन फुटावर होती तेव्हा अब्दूलला पलीकडून आपली बहिण गुढग्याच्या वरून नंगी दिसत होती. पुन्हा त्याने शरमेने आपले डोळे मिटून घेतले. मग सलमाच्या केसांना धरून गफूरभाईने तिला ओढत ओढत नेले व सोफ्यावर ढकलले. ती सोफ्यावर पालथी पडली व आपले तोंड शरमेने झाकून घेत जोरजोराने रडू लागली. तिलाही कळून चुकले की आता आपल्याला या पाशवी माणसाच्या हातून कोणीही वाचवू शकणार नाही. तेव्हा हतबल होवून ती रडत पडून राहिली. गफूरभाई वखवखलेल्या नजरेने सलमाचे नंगे बदन निहारू लागला. तिचे गोरे गोरे अंग, भरीव नितंब आणी लांबसडक मांड्या बघून त्याचा लंड उठू लागला. पटपट त्याने आपले कपडे काढले व तो नंगा झाला. खुनशीपणे त्याने एकदा काचेच्या पोर्ट्रेटकडे पाहिले आणी मग सलमाकडे बघून तो आपला लंड हातात घेवून हलवू लागला. सलमाला त्याच्या हॉलचालीची चाहूल लागली. तिने वळून मागे बघितले व गफूरभाईला निर्लज्जपणे लंड हातात घेवून हलवताना बघून तिने शरमेने पुन्हा तोंड झाकून घेतले. एव्हाना गफूरभाईचा लंड चांगलाच ताठ आणी लांब झाला होता. त्याने खाली वाकून सलमाच्या खांद्यावर हात ठेवला. ती त्याचा हात झटकण्याचा प्रयत्न करू लागली. त्याने तिला धरले आणी पलटी केले. ती हात पाय झाडून त्याला प्रतीकार करू लागली पण राकट गफूरभाईसमोर तीचा प्रतीकार म्हणजे शेळीने वाघासमोर केलेली धडपड होती. गफूरभाईने तिचे दोन्ही हात पकडून तिच्या डोक्यावर धरले व आपला आडवा हात तिच्या दोन्ही हातावर दाबून ठेवत त्याने तिचे हात जखडून टाकले. मग आपल्या गुढग्याने त्याने तिची मांडी सोफ्याच्या बॅकवर दाबून बंदिस्त केली मग तिच्या खाली लोंबकळत असलेल्या दुसऱ्या पायाच्या पंज्यावर आपला पाय ठेवून त्याने तिला पुरते जाम केले. अधाश्यासारखा तो आता सलमाच्या नंग्या बदनकडे बघू लागला. तिच्या छातिचे भरगच्च उभार, सपाट पोट आणी तुळतुळीत कमसीन चूत बघून त्याचा कडक लंड आचके देवू लागला. आपल्या मोकळ्या हाताने गफूरभाईने आपला कडक लंड पकडला आणी सलमाच्या कोवळ्या पुच्चीवर ठेवला. मग एक जोराचा धक्का मारत त्याने आपला पुर्ण लंड तिच्या कोवळ्या पुच्चीत घातला आणी तो तिच्या अंगावर झोपला. वेदनेने सलमाने एक किंचाळी फोडली! अब्दूलने जेव्हा आपल्या बहिणीची ती आर्त किंचाळी बाजूच्या रूममध्ये ऐकली तेव्हा त्याच्या डोळ्यापुढे अंधारी पसरली. काही क्षण तो बेशुद्ध झाल्यासारखा निपचीत झाला. मग हळु हळू तो भानावर आला व समोरील दृष्य बघू लागला. गफूरभाई आता लंड आत बाहेर करून सलमाला झवू लागला. त्याचा लांबलचक लंड सलमाच्या कमसीन चूतमध्ये वेदनेची आग भडकवत होता. ती रडत होती, तडफडत होती पण तिच्या अंगावर गफूरभाईचा भार होता त्यामुळे तिला फारशी हॉलचालही करता येत नव्हती. तिला झवता झवता गफूरभाई तोंडातून ’आह’ ’उह’ वगैरे आवाज काढत होता, अब्दूलला ऐकू जावे म्हणून मुद्दाम की त्याला कामसुख मिळत होते म्हणून ते माहित नाही. आता सलमाने धडपड करायचीही बंद केली. या वासनांध सांडाने आपल्या इज्जतीवर घाला घातलाच आहे तर आता धडपड करून आपल्या वेदना कशाला वाढवा असा काहितरी विचार करत ती निपचीत पडून राहिली. जवळ जवळ दहा मिनीटे गफूरभाई सलमाला झवत होता. ती गप्प पडली आहे याचा फायदा घेत मध्ये मध्ये तो तिच्या ओठाचे जबरदस्तिने चुंबन घेत होता तर कधी कधी तिची छाती करकचून दाबत होता. त्याच्या पाशवीपणाने सलमाला फक्त दु:ख आणी वेदना जाणवत होत्या. अचानक गफूरभाईचे अंग ताठ झाले आणी तो सलमाच्या पुच्चीत खोलवर लंड घालून झडू लागला. त्याचे झडणे इतके पावरफूल होते की त्याचे विर्य सलमाच्या पुच्चीतून बाहेर पडू लागले. धापा टाकत तो तिच्या अंगावर पडून राहिला. पुर्ण विर्य सलमाच्या पुच्चीत गाळूनच त्याने आपला लंड तिच्या पुच्चीतून बाहेर काढला. गफूरभाईच्या चेहऱ्यावर कामतृप्तिचे भाव उमटले होते. तो उठला आणी बेफिकीरीने बाजूच्या टायलेटमध्ये गेला. बाहेर सलमा काही करणार नाही याची त्याला खात्री होती. ती करेलही कसे? काही क्षणापुर्वी या रानटी जनावराने तिच्यावर पाशवी बलात्कार केला आहे. तिचे नाजूक आणी कमसीन बदन त्याने कुस्करून टाकले होते. मानसीक धक्का आणी प्रचंड वेदननेने ती हलूच शकत नव्हती त्यामुळे उध्वस्त झाल्यासारखी ती पडून होती. गफूरने तिचे शीलभंग केले होते तेव्हा तिच्या पुच्चीतून थोडे रक्त बाहेर आले होते व त्याचे रक्तमिश्रीत विर्य तिच्या पुच्चीतून ओघळत होते. थोड्यावेळात गफूरभाई फ्रेश होवून बाहेर आला व तो नंगाच होता. सलमा डोळे मिटून सोफ्यावर पडली होती. त्याची चाहूल लागल्यावर तिने डोळे उघडले व त्याच्याकडे बघितले. गफूरभाई छद्मीपणे तिच्याकडे बघून हसला. “आपकी प्यास मिट गयी ना…. आता तरी माझ्या भाईजानला बोलवाल का?” सलमाने कसेबसे त्याला विचारले. “जरूर! जरूर….. आपल्या लाडक्या बहिणीला भेटायला तो आसूसला असेल….” असे म्हणत त्याने खसकन सलमाला धरून ओढले व उभे केले. तिला ओढत ओढत तो दरवाज्याकडे नेवू लागला. तिच्या लक्षात आले की तो तिला बाहेर घेवून चालला आहे आणी तिला आपल्या नंगेपणाची जाणीवही झाली. “म…मेरे कपडे…..” तिने बोलायचा प्रयत्न केला पण गफूरभाईने तिला पटकन म्हटले, “उसकी जरूरत नही है… तुझ्या भाईजानने आलरेडी तुला नंगी पाहिली आहे…” सलमाला कळलेच नाही त्याने असे का म्हटले ते. तिला ओढत गफूरभाईने दरवाजा उघडला व तिला बाहेर आणले. बाहेरचा हा भाग म्हणजे बंदीस्त पॅसेज होता. गफूरभाईच्या रूमचा दरवाजा आणी बाजूच्या बाडीगार्डच्या रूमचा दरवाजा एकमेकांना लागून लागून एका भिंतीवर होता तर समोरच्या भिंतिला बाहेर जायचा दरवाजा होता. त्या दरवाजा बाहेर गफूरभाईचे बाडीगार्ड उभे होते. पण आत दोन्ही रूममध्ये काय चालले आहे ते बाहेर कोणाला कळत नव्हते. गफूरभाईने बाडीगार्डच्या रूमचा दरवाजा उघडला आणी सलमाला आत ढकलले. समोर आपल्या भावाला, अब्दूलला बंदीस्त अवस्थेत पाहून सलमाने टाहो फोडला. “भाईजान!” असे म्हणत ती धावत त्याच्याजवळ गेली आणी अब्दूलला मिठी मारून ती रडू लागली. अब्दूलही टाहो फोडून रडू लागला. आणी गफूरभाई दरवाज्यात नंगा उभा राहून त्यांच्याकडे बघत हसत होता. अचानक स्पीकरवर गफूरभाईला त्याचा फोन वाजल्याचा आवाज आला. फोन दुबईवरून आलेला असणार याची त्याला कल्पना होती पण त्या दोघांना एकटे सोडून जावे की न जावे याचा तो विचार करू लागला. पण दुबईचा तो फोन न घेणे म्हणजे आत्महत्या करण्यासारखे होते हे पण तो जाणून होता. शेवटी त्या दोघांना त्या रूममध्ये तसेच सोडून तो पटकन आपल्या रूममध्ये आला व फोन घेवून त्यावर बोलू लागला. इकडे अब्दूलच्या चेहऱ्यावर भितिचे, शरमेचे, दु:खाचे तर रागाचे भाव उमटत होते व बदलत होते. रडत रडत सलमा त्याला सांगू लागली की कशी गफूरभाईने तिची इज्जत लुटली. अब्दूलने लाजीरवाणे वाटून तिला सांगितले की त्याने सगळे पाहिले आहे. सलमाने चमकून जेव्हा त्याच्याकडे पाहिले तेव्हा अब्दूलने तिला समोरील काचेकडे बघायला सांगितले. काचेकडे बघितल्यावर तिचे डोळे विस्फारले. समोर काचेतून तिला गफूरभाईची रूम दिसत होती व गफूरभाई फोनवर बोलत असलेला. आश्चर्याने ती अब्दूलकडे बघत होती तर कधी काचेकडे! आपल्या इज्जतीवरचा घाला आपल्या भाईजानच्या नजरेसमोर झाला हे लक्षात आल्यावर तिला मेल्याहून मेल्यासारखे झाले. जोर जोराने किंचाळत ती रडू लागली व अब्दूल तिचे सांत्वन करू लागला. इकडे गफूरभाई फोनवर बोलत होता. त्याला तिकडे सलमा अब्दूलला सोडवेल वगैरे याची जराही फिकीर वाटत नव्हती. मुद्दाम तो त्यांना एकांत देत होता ज्याने ते दोघे भाऊ-बहिण शेवटचे एकमेकांना व्यवस्थित भेटून घेतील म्हणून. नंतर त्याने फोन ठेवला व सावकाश चालत तो अब्दूलला ठेवलेल्या रूममध्ये आला. अजूनही सलमाने अब्दूलला मिठी मारलेली होती आणी ते दोघेही शांतपणे रडत होते. गफूरभाइने येवून सलमाचा हात पकडला व तिला ओढत तो नेवू लागला. ती ’भाईजान’ ’भाईजान’ असे ओरडत अब्दूलकडे झेप घेवू लागली पण गफूरच्या अमानूष ताकदीपुढे तिचे काही चालले नाही. अब्दूलही ’सलमा’ ’सलमा’ ’मला माफ कर’ वगैरे बोलत रडत राहिला. गफूरभाईने सलमाला ओढत ओढत आपल्या रूममध्ये आणून पुन्हा सोफ्यावर ढकलले. सोफ्यावर पडून ती रडू लागली व गफूरभाई शांतपणे आपल्या चेअरवर बसून तिच्याकडे बघत राहिला. थोड्यावेळात तीचा रडण्याचा भर ओसरला व ती हळु हळू शांत होत गेली. नंतर ती मान खाली घालून नुसती शांत बसून राहिली. गफूरभाईने तिला म्हटले, “सलमा! अब्दूलची काय अवस्था आहे हे तू पाहिलेस ना? तुला वाटत का की मी त्याला जीवंत सोडावे म्हणून?”
“तुझ्यासारख्या कुत्र्याकडून मला ती अपेक्षा नाही…” सलमाने दात ओठ खात त्याला उत्तर दिले. “तू मला पुढेही खूष केलेस तर कदाचीत मी त्याला सोडून देईल… विचार कर…” गफूरभाईने तिला म्हटले. “ठिक आहे!…. सांग मला, कुत्ते….. मी काय करू? मी पण बघते की तू किती शब्दाला पक्का आहेस ते.” सलमाने रागारागात त्याला म्हटले. “अब आयी उंटनी पहाड के नीचे….. इकडे ये आणी माझा लंड चोख….. आणी लक्षात ठेव जराही चलाखी करण्याचा प्रयत्न केलास तर माझ्याशी गाठ आहे हे ध्यानात ठेव.” त्याचे वाक्य ऐकून सलमाला शरमल्यासारखे झाले. काही न करता ती गप्प बसून राहिली. ते पाहून गफूरभाई म्हणाला, “तू येतेस इकडे का मी येवू तिकडे?” त्यावर सलमा उठली आणी त्याच्याजवळ येवू लागली. अचानक तिला आठवले की बाजूच्या रूममधून अब्दूल सगळे बघतोय ते. तिने पटकन वळून काचेच्या पोर्ट्रेटकडे पाहिले की तो त्या काचेतून दिसतोय का ते. पण तिला काचेवरील डिझाईनशिवाय काहीही दिसले नाही. गफूरभाईच्या ते लक्षात आले व तो हसत तिला म्हणाला, “फिक्र मत कर….. अब्दूल आहे तिकडे….. तो बघतोय आपल्या नंग्या बहिणीला. मनातून तो प्रार्थना करत असेल की आपल्या बहिणीने भाईचा लंड व्यवस्थित चोखून दिला तर माझा जीव वाचेल…. तेव्हा पटकन इकडे ये आणी माझा लंड चोख!” गफूरभाईच्या त्या बेशरमी शेऱ्याने सलमाला मेल्याहून मेल्यासारखे झाले पण ती काही करू शकत नव्हती त्याचे ऐकल्याशिवाय. गुपचूप ती त्याच्याजवळ आली. त्याने तिला हाताला धरून खसकन खाली ओढले व आपल्यासमोर गुढग्यावर बसवले. मग आपला कोमजलेला लंड एका हातात धरून त्याने दुसऱ्या हाताने तिचे डोके खाली दाबले व आपल्या लंडावर टेकवले. तिला लंड तोंडात घ्यायला सांगून त्याने तिचे डोके खाली दाबले. सलमाला त्याच्या लंडाची किळस वाटत होती पण त्याचा लंड तोंडात घेतल्याशिवाय तिला पर्याय नव्हता. हताशपणे तिने तोंड उघडले व त्याचा लंड तोंडात घेतला. तिला खरे तर हा प्रकार किंवा झवाझवी बद्दल फारशी माहिती पण नव्हती. पण जमेल तसा ती त्याचा लंड चोखू लागली. गफूरभाई सुखाने डोळे मिटून घेवू लागला. तिच्या तोंडाच्या मुलायम स्पर्शाने त्याचा लंड उठू लागला. काही क्षणातच त्याचा लंड पुर्णपणे कडक आणी लांब झाला. सलमाला त्याचे आश्चर्य वाटले. तिने तसले कधी काही पाहिले नव्हते. गफूरभाईला कामसुखाने उकळ्या फुटू लागल्या व तो बडबडू लागला, “आह! सलमा….. काय मस्तपणे तु माझा लंड चोखतेयस…. असे वाटते बरेच लंड खाल्ले आहेत तू…. अब्दूल! देख तेरी बहेन कैसे ’रंडी’ की तरहा मेरा लंड चूस रही है. आहऽऽ! ओहऽऽ! चूस, रंडी…. चूस! बडी चुदासी रंडी होगी तू…. सून रहा है ना, अब्दूल तू…. तेरी बहेन को मै मेरी रखैल बनाऊंगा…. उसकी जवानी मै चूस लुंगा… चूस रंडी, चूस…” असले काहीतरी घाणेरडे बोलून गफूरभाई स्वत:ची उत्तेजना वाढवत होते पण सलमाला ते ऐकून शरमल्यासारखे वाटत होती आणी तिकडे रागाने अब्दूलच्या शिरा न शिरा टरारून फुगल्या होत्या. गफूरभाईने पटकन सलमाला धरत उठवले आणी सोफ्यावर ढकलत तिला ओणवे केले. त्याने मुद्दाम तिचे तोंड पोर्ट्रेटच्या दिशेने केले ज्याने पलीकडील अब्दूलला आपल्या बहिणीच्या चेहऱ्यावरील वेदना स्पष्ट दिसाव्यात म्हणून. मग त्याने तिचे पाय फाकवून तिची पोझीशन अ‍ॅडजस्ट केली व आपला लंड हातात धरून मागून तिच्या पुच्चीवर ठेवला. हळु हळू धक्का देत त्याने लंड सलमाच्या पुच्चीत सारला व वेदनेची कळ तिच्या चेहऱ्यावर उमटली, जी अब्दूल हताशपणे बघत होता. सलमाची कंबर धरून गफूरभाई तिला मागून झवू लागला. मध्ये मध्ये तो तिच्या नितंबावर चापट मारायचा ज्याने तिचे नितंब लाली लाल झाले. कधी तिचे केस धरून ओढत तो तिला त्वेशाने झवत होता तर कधी मागून पुढे हात घालून तिची छाती हातात पकडून कुस्करत तो तिला धक्के मारत होता. कधी तिच्या अंगावर पुर्णपणे झुकून तो तिला चिटकायचा तर कधी तिच्या खांद्यांना धरून मागून सटासट फटके द्यायचा. पहिल्यावेळीच्या झवण्यापेक्षा आत्ताच्या झवण्याने सलमाला जास्त त्रास होत होता. एकतर मागून तसे तिच्या पुच्चीत ज्यातऱ्हेने लंड आत बाहेर होत होता ती पोझीशन इतकी अवघड होती की कित्येकदा तिला वाटायचे आता तिची शुद्धी हरपेल. दुसरे तो तिचे शरीर ज्यातऱ्हेने हाताळत होता त्याने तिला खूप त्रास होत होता. वेदनेने तीचा चेहरा वेडावाकडा होत होता. अर्थात! गफूरभाईला त्याचे काही वाटत नव्हते उलट तो जास्तच जोमाने तिला झवत होता, ज्याने तीचा त्रास तिच्या भावाला दिसावा म्हणून. जवळ जवळ पंधरा मिनीटे सलमाला तसे मागून झवल्यानंतर त्याच्या लंडात सत्खलनाची भावना चालू झाली. पटकन त्याने लंड सलमाच्या पुच्चीतून बाहेर काढला आणी तिला वळवून सोफ्यावर खाली बसवले. मग त्याने तिचे केस धरून तिला पुढे ओढले व आपला लंड तिच्या तोंडात दिला. काही क्षण त्याने लंड तिच्या तोंडात आत बाहेर केला जणू तिचे तोंड झवतोय असे आणी मग तो तिच्या तोंडात झडू लागला. पहिली विर्याची पिचकारी तिच्या तोंडात उडाल्यानंतर पुढच्या पिचकाऱ्या त्याने तिच्या चेहऱ्यावर उडवल्या. गफूरभाईच्या लंडातून दोन चार बऱ्यापैकी पिचकाऱ्या उडाल्या ज्याने सलमाचा चेहरा जणू भरून गेला. तिच्या चेहऱ्यावरील त्याचे विर्य ओघळू लागले व तिच्या छातीवर पडू लागले. तिला मुद्दाम गफूरभाईने अब्दूलच्या दिशेने वळवले ज्याने त्याला आपल्या बहिणीचा विर्याने आच्छादलेला चेहरा स्पष्ट दिसावा म्हणून. “बघ, अब्दूल.. बघ! तुझ्या बहिणीचा चेहरा बघ कसा माझ्या पाण्याने भरला आहे. तू मला दिलेल्या प्रत्येक गालीचा जवाब माझ्या पान्याच्या एक एका थेंबाने मी तुझ्या बहिणीच्या चेहऱ्यावर दिला आहे. और तुम्हारी कसम! रोज मै उसे मेरे पानीसे ऐसेच नहलाऊंगा. हा… हा….हाऽऽऽ” बराचवेळ गफूरभाई हसत होता. सलमा केवीलवाणी होवून गुपचूप रडत होती. आपल्या असहाय्य बहिणीला तसे रडताना बघून अब्दूलही रडत होता. थोड्यावेळात सलमाने गफूरभाईला विचारले, “अब तो मेरे भाईजान को छोड दो? आपको जैसा चाहिये वैसा मैने किया….” “जरूर… जरूर… क्यो नही….” गफूरभाईने हसणे थांबवत तिला म्हटले, “तूम एक काम करो, सलमा… जरा या बाथरूममध्ये जावून क्लीन होवून ये तोपर्यंत मी अब्दूलला सोडण्याची व्यवस्था करतो.” त्याच्या बोलण्यावर विश्वास ठेवून सलमाने लगबगीने आपले कपडे गोळा केले व त्या बाथरूममध्ये गेली. गफूरभाईनेही आपले कपडे घातले. थोड्यावेळानंतर सलमा दबकत दबकत बाहेर आली. तीचा सलवार तर व्यवस्थित होता पण कमीज फटलेला असल्यामुळे तो तिने कसाबसा छातीवर धरला होता. गफूरभाईने बेल मारून बाडीगार्डला बोलवले. जेव्हा ते दरवाजा उघडून आत आले तेव्हा गफूरभाई त्यांना म्हणाला की अब्दूलला व हिला त्यांच्या घरी घेवून जा. त्याने एका बाडीगार्डला थांबवले व दुसऱ्याला सलमाला बाहेर नेण्यास सांगितले. जसे सलमा बाहेर गेली तसे त्याने मागे राहिलेल्या बाडीगार्डला सांगितले की तिला घेवून त्याच्या कुलाब्याच्या गुप्त बंगल्यावर नेऊन कैदेत ठेवणे व तिने अब्दूलबद्दल विचारले तर तो मागून येतो म्हणून सांगणे. बाडीगार्ड निघून गेल्यावर गफूरभाई अब्दूल असलेल्या रूममध्ये आला. रडून रडून हतबल झालेला अब्दूल शांत बसला होता. “तेरी कोई आखरी ख्वाईश है, अब्दूल?” गफूरभाईने त्याच्या समोर उभे रहात त्याला विचारले. “हा…!” अब्दूलने त्वेशाने म्हटले, “तुने मुझे जीतना रुलाया है…. एक दिन तु भी रोयेगा…. मेरी आखरी ख्वाईश यही है के मै तुझे रोते हुये देखू…. कमीने… कुत्ते….. जालीम…. थूं…..” अब्दूलने गफूरभाईच्या अंगावर थुंकण्यासाठी तोंड उघडले तेव्हा गफूरभाईने पटकन घोडा काढला आणी त्याची नळी अब्दूलच्या तोंडात घुसवली व ट्रिगर दाबला. ’ठो’ आवाज करत गोळी अब्दूलच्या डोक्याच्या मागच्या भागाच्या चिंधड्या उडवत बाहेर पडली. काही क्षण अब्दूलचे शरीर आचके देत राहिले व नंतर शांत झाले. अब्दूलचा खेळ गफूरभाईने संपवला. सलमाला नेवून त्याच्या कुलाब्याच्या गुप्त बंगल्यावर कैदेत ठेवण्यात आले. गफूरभाईचा हा गुप्त बंगला याच कारणासाठी होता. तेथे तो मुलींना आणी बायकांना आणून ठेवत असे व मनसोक्त झवत असे. काहीजणी त्या बंगल्याच्या एका रात्रीच्या मेहमान असायच्या तर काहीजणी एखाद आठवड्याच्या. पण सलमा तेथे दोन तीन आठवड्यापेक्षा जास्त वेळ होती. का कोण जाणे गफूरभाईला सलमाला झवायला आवडत होते. सुरुवातिला ती अब्दूलबद्दल विचारायची व खूप धावपळ करायची. तिची ती धावपळ गफूरभाईला आवडायची कारण नंतर तिला जबरदस्तिने झवायला त्याला मजा वाटायची. त्याने जेव्हा सलमाला सांगितले की अब्दूलला त्याने मारून टाकले आहे तेव्हा ती एकदम शांत झाली. आश्चर्य म्हणजे ज्याक्षणी तिला हे कळले त्याक्षणी फक्त ती रडली पण नंतर कधीही ती रडली नाही. आता गफूरभाई तिला झवायला आला की ती शांत असे. तो सांगेल ते करत असे व त्याला पाहिजे तसे झवायला देत असे. दर दोन तीन दिवसानंतर गफूरभाई येवून तिला झवून जात असे. पण आता त्याला सलमामध्ये ती मजा वाटत नव्हती. तिला जबरदस्तिने झवताना तिच्याकडून जो प्रतीकार व्हायचा त्यात तिला झवण्यात एक वेगळीच मजा होती पण आता ती मुर्दाडासारखी पडून रहात होती. रांडेला झवताना ती खोटे खोटे आवाज तरी करते पण सलमा एकदम शांत पडून रहात असे. शेवटी गफूरभाई तिला कंटाळला व तिला खतम करायचा विचार करू लागला. पण त्याला अब्दूलने दिलेल्या शिव्या आठवल्या व त्याचे थुंकणे आठवले की त्याच्या तळपायाची आग मस्तकाला भिडायची व अब्दूलचा राग सलमावर उफळून यायचा. तिला रंडी बनवण्याचे अब्दूलला त्याने रागाने म्हटलेले त्याला आठवायचे. एकदा जेव्हा तो सलमाला झवायला आला तेव्हा तिने त्याला म्हटले की ती गरोदर आहे आणी तिच्या पोटात त्याचे मूल आहे. ते ऐकून तो हसायला लागला. त्याच्या तावडीतून सुटण्यासाठी सलमा काहितरी खोटे सांगत आहे हे त्याच्या लक्षात आले. नाहीतरी आता गफूरभाईला सलमाला झवायला मजा येतच नव्हती तेव्हा त्याने आपल्या दुसऱ्या वफादार पंटरला, करीमला बोलावले व त्याला सांगितले की सलमाला मुंबईच्या बाहेर, लखनौला घेवून जा व तेथील वेश्यांच्या बाजारातील आपल्या नेहमीच्या अम्मीच्या हवाले कर. आणी अम्मीला ताकीद द्यायला सांगितले की सलमा एक नंबरची रंडी झाली पाहिजे. गफूरभाईचा हुकूम मानून करीम सलमाला घेवून गेला. अशातऱ्हेने गफूरभाईने अब्दूल आणी सलमा या प्रकरणावर पडदा टाकला व आपल्या गुन्हेगारीच्या मार्गावर आगेकूच करू लागला. आता तो मोठे मोठे गुन्हे करू लागला व मोठा ’भाई’ बनू लागला. आणी त्याबरोबर त्याची कामवासनाही वाढू लागली. रोज नवी मुलगी झवण्याची त्याची सवय खूपच वाढली. कधी रांडा तर कधी घरंदाच स्त्रीया तो नित्य नियमाने झवत होता. त्याच्या पापाने कंटाळून त्याच्या बायकोने, शबनमने आत्महत्या केली. पण मरायच्या आधी शबनमनेने त्याला जे सांगितले त्याने गफूरभाईचा स्त्रीयांवरचा विश्वासच उडाला. त्याच्या बायकोने त्याला सांगितले की ती तीन चार वेळा त्याच्यापासून गरोदर राहिली होती पण आपले मूल त्याच्या सारख्या गुन्हेगार आणी पापी माणसाची औलाद म्हणवून या जगात येवून बदनाम होवू नये म्हणून तिने प्रत्येकवेळी गर्भपात करून घेतला. तो बेऔलाद मरावा अशीच ती अल्लाकडे प्रार्थना करत असे. त्यानंतर गफूरभाई पिसाळला. स्त्री म्हणजे एकजात विश्वासघाती आहे असे त्याचे मत झाले. तेव्हा त्याची स्त्रीयांचा उपभोग घ्यायची लालसा अजूनच वाढली. वर्षामागून वर्षे जात होती व गफूरभाई आता मोठा ’डॉन’ झाला होता. पण जस जसे तो वयस्कर होत चालला होता तस तसे त्याच्या मनात ’औलाद’ नाही हे दु:ख सलू लागले. पुन्हा लग्न करावे तर त्याची पार्श्वभूमी बघून कोणीही त्याच्याबरोबर लग्न करायला तयार होत नव्हते. घरंदाज स्त्रीया तर द्या सोडून पण रांडाही त्याला लग्नाला नकार देवू लागल्या. आधी आधी कोणी नकार दिला तर तो तिला जागीच खलास करत असे पण असे कितीजणींना तो मारणार? शेवटी कंटाळून त्याने लग्नाचा विचार सोडून दिला. पण त्याच्या मनात औलाद नसण्याचे दु:ख घर करून होते. कधी कधी तो खूप प्यायलेला असला की तो आपल्या पंटरसमोर आपल्या मनातील खरे दु:ख ओकून टाकायचा. पण इतरवेळी तो बेफिकीर असल्यासारखा दाखवायचा व जीवनाची जेवढी मजा घेता येईल तेवढी घेत रहायचा. त्याच्या गुन्हेगारीची सीमा आता देशापार वाढू लागली. मुंबईतून त्याला कायमचे तडीपार केल्यानंतर त्याने दुबईला स्थलांतर केले. येथे त्याने आपली कालर व्हाईट ठेवली व मोठ्या शेखच्या भागिदारीत बरेच उद्योगधंदे चालू केले. त्याचा पसारा वाढत गेला व प्रापर्टीही वाढत गेली. आता तर त्याला बायको व मूल नसल्याची खंत जास्तच वाटू लागली. कधी कधी त्याला सलमाची आठवण यायची. तिला झवण्यात त्याला जी मजा वाटायची ती त्याला परत कधी कोणालाही झवताना वाटली नाही. त्याला आठवायचे की शेवटी सलमाने ती गरोदर असल्याचे त्याला म्हटलेले. कधी कधी तो विचार करायचा की खरोखरच ती गरोदर होती का? खास करून जेव्हा त्याला ’बेऔलाद’ असल्याचे दु:ख जाणवत असे तेव्हा त्याला सलमाचे वाक्य आठवायचे. शेवटी एकदा त्याने मुंबईला करीमला फोन करून सलमाविषयी खबर काढायला सांगितली. मुंबईतील त्याचा गुन्हेगारी कारभार आता करीम बघत होता. काही दिवसानंतर करीमचा त्याला फोन आला व तो म्हणाला की त्या अम्मीशी त्याचे बोलणे झाले जीच्या हवाली त्याने सलमाला सोपवले होते. ती अम्मी म्हणाली की सलमाला तिच्याकडे सोडल्यानंतर तिने खाणेपिणे सोडून दिले व जास्त दिवस ती जगली नाही. गफूरभाईला थोडी आशा वाटत होती की कदाचीत सलमाला मूल झाले असावे पण जेव्हा त्याला कळले की ती लगेच मरून गेली तेव्हा त्याची तीही आशा संपून गेली. औलादच्या बाबतीत तो इतका हताश झाला की पुन्हा कधीही आता मुंबईत परत जायचे नाही असे त्याने ठरवले. दुबईमध्ये त्याच्या स्त्री-लालसेला जास्तच खतपाणी मिळत गेले. देशी पोरींबरोबर त्याला विदेशी मुलीही झवायला मिळू लागल्या. पण जी मजा त्याला देशी मुलींना झवायला मिळत होती ती त्याला विदेशी मुलींना झवताना वाटत नव्हती. दुबईमधील अनेक आलीशान हॉटेलमध्ये डान्स करण्यासाठी मुंबईमधून मुली आणल्या जायच्या. तीन महिन्याच्या विजीट व्हिसावर त्या मुली दुबईत आणल्या जात असत व एखाद्या हॉटेलमध्ये त्यांना रात्री अकरा ते पहाटे तीन अशी डान्स करण्याची ड्युटी असे. त्या ड्यूटी नंतर जर त्यांना ’एक्स्ट्रा इनकम’ करायचे असेल तर एखाद्या अरबाबरोबर किंवा देशी, विदेशी मोठ्या धेंडाबरोबर राहिलेली रात्र काढण्याची त्यांना मुभा होती. तेव्हा ज्या डान्सर मुलींना ’एक्स्ट्रा इनकम’ कमवण्याची हौस असे त्या मुली एखादे ’सावज’ हेरून त्याच्या समोर जरा जास्तच ’ठुमके’ आणी ’लचके’ दाखवत त्याला पागल करून पटवत असत. पण गफूरभाईला एखादी मुलगी आवडली तर तिची इच्छा असो वा नसो तिला त्याच्या अंगाखाली झोपावेच लागे. कित्येकदा निव्वळ गफूरभाईचे नाव ऐकूनच मुली त्याच्याबरोबर झोपायला तयार होत असत जरी त्या मुलीने आधी कधी शरीरविक्रय केलेले नसेल तरी. गफूरभाईचे ’कर्तृत्व’ व ’दरारा’ इतका होता की त्याला आठवत नाही गेल्या कित्येक वर्षात एखाद्या मुलीने त्याला झवायला द्यायला नकार दिला होता. आता तो पन्नाशीच्या जवळ आला होता पण अजूनही त्याचे शरीर बळकट आणी राकट होते. वयाबरोबर त्याचा झवण्याचा स्टॅमीनाही जणू वाढला होता. एखादी ’नमकीन’ छोकरी मिळाली तर अजूनही तो तिला दोन तीन तास ’झुंजवत’ ठेवत असे. गफूरभाईच्या प्रत्येक हॉटेलच्या डान्सबारच्या कोपऱ्यात त्याची आफीसवजा रूम असे. त्या रूमला काचेची खिडकी असे जी बाहेरून कोणाला कळत नसे पण आतून त्याला बाहेरचे सगळे दिसत असे. प्रत्येक रात्री एक एका हॉटेलमध्ये तो जात असे व आपल्या ’आफीस’ मध्ये बसून हॉटेलच्या मॅनेजरबरोबर इतर बाबतीत बोलत, बाहेर छोट्याश्या स्टेजवर डान्स करत असलेल्या मुलींना निरखत असे. एखाद्या मुलीची खुबसूरती किंवा जवानी त्याला पसंद आली की तो मॅनेजरला त्या मुलीला त्याच्या व्हिलावर पाठवून द्यायला सांगायचा. त्याचा आलीशान व्हिला, दुबईतील अमीरांचा प्रसीद्ध एरीया, जुमैरा बीचवर होता. सगळ्या भिंतीवर व सीलींगला आरसे लावलेला त्याचा भला मोठा बेडरूम होता. मध्यावर किंग साईज वाटरबेड होता. तसेच आजूबाजूला वेगवेगळ्या शेपचे छोटे मोठे सोफे होते. बेडरूमला अटॅच्ड मोठा बाथरूम होता व त्याच्या आत एका कोपऱ्यात वार्डरोब सेक्शन होता. वार्डरोबमध्ये जगप्रसीद्ध लींजरीजचा स्टाक होता. व्हिलामध्ये आणलेल्या मुलीला आधी आलीशान बाथरूममध्ये शावर वगैरे घेवून ’स्वच्छ’ व्हायला सांगितले जायचे. मग हलकासा मेक-अप वगैरे करून वार्डरोबमधील जी लिंजरी तिच्या अंगावर शोभून दिसे ती तिला घालायला दिली जायची. त्यांना तयार होण्यास मदत करण्यासाठी एक दोन नोकरानी ठेवलेल्या होत्या ज्या त्या मुलीला ’झवण्यासाठी सज्ज’ करत असत. तयार झाल्यानंतर मग ती मुलगी बेडरूममध्ये गफूरभाईची वाट पहात बसत असे. सगळी कामे आटपून गफूरभाई व्हिलावर यायचा. शावर वगैरे घेवून, फ्रेश होवून तो बेडरूममध्ये यायचा. मग त्या मुलीबरोबर तो मिनी-बारमधून ड्रींक्स घ्यायचा व तिच्याबरोबर बोलत, हसत खेळत तिला खुलवायचा. आणी मग तिला किसींग, सकींग वगैरे चालू करून चेतवायचा (की स्वत: पेटायचा). मग कधी लिंजरी काढून तिला पुर्ण नंगी करून किंवा लिंजरी तशीच तिच्या अंगावर ठेवून तो तिला झवायचा. कधी वाटरबेडवर तर कधी आजूबाजूच्या लहान-मोठ्या सोफ्यावर, वेगवेगळ्या पोझीशनमध्ये तो तिला झवायचा. ते लहान-मोठे, वेगवेगळ्या शेपचे सोफे वेगवेगळ्या पोझीशनला सूट होण्यासाठीच ठेवले होते. असा सगळा त्याचा झवण्याचा ’आलीशान’ कारभार असायचा. एके रात्री बर-दुबईतील (दुबईचे दोन भाग आहेत, एक बर-दुबई आणी दुसरा देरा-दुबई. बर-दुबईत सत्तर टक्के भारतीय लोक रहातात) अल-फायदी स्ट्रीटवरील त्याच्या आलीशान ऑस्टोरीया हॉटेलमध्ये तो आला. सगळ्यांचे सलाम घेत घेत तो आपल्या आफीसमध्ये घुसला. हॉटेलचा मॅनेजर त्याच्या मागेच होता. त्याच्याबरोबर तो बोलू लागला व समोरील काचेच्या खिडकीतून डान्स-फ्लोअरवर नाचणाऱ्या मुलींना न्याहाळू लागला. तीन, चार मुली हिंदी गाण्याच्या तालावर नाचत होत्या. दोन तीन गाणी झाली की त्या मुली ड्रेसींगरूममध्ये निघून जात होत्या व दुसऱ्या दोन तीन मुली डान्स-फ्लोअरवर येत होत्या व नाचत होत्या. अचानक अनाउन्सरने अनाउन्स केले की भारतातून एक प्रसिद्ध डान्सर आलेली आहे जी एका हिंदी गाण्यावर सोलो डान्स करणार आहे. ’बचके तू रहेना रे बचके तू रहेना…..” गाणे चालू झाले आणी काही क्षणातच ती डान्सर धावत डान्स-फ्लोअरवर आली व बेभान होवून नाचू लागली. गाण्यातील ’खलास’ शब्दावर ज्यातऱ्हेने ती मुलगी थिरकत होती ते बघून गफूरभाई खलास झाला. गफूरभाईने बऱ्याच डान्सर बघितल्या होत्या पण ज्या बेभानपणे ही छोकरी नाचत होती ते पाहून तो थक्क झाला. तिचे उफाड्याचे शरीर, मादक हॉलचाली आणी नाचण्याचे कौशल्य पाहून तो तिच्यावर फिदा झाला. तीचा डान्स बघण्यात तो इतका गुंग झाला की हॉटेलच्या मॅनेजरशी कामासंबंधी बोलण्याचेच तो विसरून गेला. <<< Page 9 of 12 >>> बाहेर पब्लीकही तीचा डान्स बघून पागल झाले. तिच्यावर ’दिऱ्हामचा’ पाऊस पडला. जो तो उठत होता व तिच्यावर नोटा उधळत होता. तीचा डान्स बघता बघता गाणे कधी संपले ते कोणाला कळलेच नाही. सगळे पब्लीक ’वन्समोअर’ म्हणून आरडाओरड करायला लागले. शेवटी अनाऊन्सरला तिला पुन्हा बोलवावे लागले. दुसरे गाणे लागले… ’कलीयोंका चमन जब बनता है..” आणी ती पुन्हा बेभान नाचू लागली. गाण्याच्या ओळीच्या शेवटच्या म्युझीक पीसवर ती अशा तऱ्हेने नितंब हलवत होती की अरबी बेली-डान्सरलाही मागे टाकत होती. गफूरभाई या छोकरीला बघून पागल झाला. त्याने लगेच मॅनेजरला सांगितले की त्या पोरीला नंतर व्हिलावर पाठवून देणे. नंतर गफूरभाई इतर कामासाठी निघून गेला. तो दुसऱ्या कामात बिझी असताना त्याला ऑस्टोरीयाच्या मॅनेजरचा फोन आला. मॅनेजर भीत भीत त्याला सांगू लागला की ती पोरगी यायला तयार नाही व ती म्हणते की ती धंदा करत नाही. गफूरभाईला आश्चर्य वाटले आणी रागही आला. त्याने मॅनेजरला खडसावले आणी त्या पोरीला जबरदस्तिने व्हिलामध्ये पाठवून द्यायला सांगितले. सगळी कामे आटपून गफूरभाई व्हिलावर आला. त्याचे काही बाडीगार्ड त्याच्या बेडरूमच्या बाहेर उभे होते. जेव्हा त्यांनी गफूरभाईला पाहिले तेव्हा ते त्याला म्हणाले की ती पोरगी आत आहे व खूप नखरे करत आहे. गफूरभाईने त्यांना बाहेर रहायला सांगितले व तो बेडरूममध्ये शिरला. आतमध्ये आल्यावर त्याने पाहिले की त्याच्या दोन्ही नोकरानी त्या पोरीला समजावून सांगत होत्या. गफूरभाईला पाहिल्यावर त्या दोघी घाबरत घाबरत त्याला सांगू लागल्या की कसे ती पोरगी तयार व्हायला मागत नाही व तिने बरीच आदळ-आपटही केली ते. त्याने त्या दोघींना बाहेर जायला सांगितले. मग तो बाथरूममध्ये शिरला व शावर वगैरे घेवून फ्रेश झाला. सिल्कचा रोब घालून तो बाहेर आला तेव्हा त्याने पाहिले की ती पोरगी एका सोफ्यावर बसली होती व रागाने त्याच्याकडे बघत होती. त्याने तिच्याकडे दुर्लक्ष केले व तो मिनी-बारकडे गेला. रेड लेबलचा खंबा घेवून त्याने पेग बनवला व तो पिवू लागला. तो शांतपणे पीत होता आणी मध्ये मध्ये तिच्याकडे बघत तिचे निरीक्षण करत होता. गजबची जवानी होती या पोरीची! तिला तिच्या डान्सींगच्या कपड्यावरच उचलून आणलेली होती व त्या तोकड्या कपड्यातून तिचे भरलेले अंग ओथंबून जात होते. त्याला तिचे गाण्यावर नितंब हलवणे आठवले व तो उत्तेजीत झाला. ती खाली मान घालून बसली होती व मध्ये मध्ये रागाने त्याच्याकडे बघत होती. “क्या नाम है तेरा?” गफूरभाइने तिला विचारले. “नजमा!” तिने रागातच उत्तर दिले. “बडा प्यारा नाम है…. तू जानती है मै कौन हू?” गफूरभाईने तिला विचारले. “हा…. जानती हू…. मुंबईचा डान… कुप्रसीद्ध गफूरभाई!” नजमाने हिणवण्याच्या टोनमध्ये म्हटले. तीचा ’कुप्रसीद्ध’ शब्द गफूरभाईच्या जिव्हारी लागला. त्याचे डोळे रागाने लाल झाले. पण त्याने राग काबूत ठेवला व पुढे म्हणाला, “तुला माहित आहे का… माझे ऐकले नाहीस तर तू या रूममधून जिवंत बाहेर जावू शकणार नाहे ते?” “हो…. मला माहित आहे… पण मी तुझे ऐकणारच नाही….. माझा जीव गेला तरी बेहत्तर पण तुला जे पाहिजे ते माझ्याकडून तुला कधीही मिळणार नाही…” तिच्या वाक्यावर गफूरभाई जोरजोराने हसू लागला. त्याला लगेच सलमाची आठवण झाली. बऱ्याच वर्षापुर्वी घडलेली ती गोष्ट त्याला आठवली. सलमानंतर गफूरभाईला नकार देणारी अजूनपर्यंत तरी कोणीही त्याला भेटली नव्हती. तेव्हा त्याला नजमाच्या नकाराची गंमत वाटली आणी बऱ्याच वर्षानंतर सलमाला झवण्यासारखी मजा मिळणार म्हणून तो खूष झाला. अर्धा खंबा खाली केल्यानंतर तो थोडा तर्रर्र झाला. मग तो तिच्या जवळ येवून सोफ्यावर बसला. “तू बहोत अच्छा नाचती है…. तेरा नाच देखकर मै ’खलास’ हो गया…. तेरेको मालूम है… तू जेव्हा नितंब हलवत होतीस तेव्हा मला असा भास होत होता की माझा लंड तुझ्या पुच्चीत आहे व तु तसेच नितंब हलवून माझ्याकडून झवून घेत आहेस…” “शी! शरम नाही वाटत…. माझ्या सारख्या जवान मुलीबरोबर तू असे घाणेरडे बोलतोयस ते.” नजमाने संतापत त्याला म्हटले. “हा! हा! हा!” गफूरभाई मोठ्याने हसला व तिला म्हणाला, “तू तो ऐसे बोल रही है जैसे तु कभी चुदवयी नही है.” “नही! मै कोई रंडी नही हू… एक खानदानी लडकी हू…. अपना जीस्म मै अपने शौहरके अलावा किसीके भी हवाले नही करूंगी.” “अच्छा!…. तो ठीक है… तो मुझे अपना शौहर बना ले…. आजची रात्र तू माझी बेगम बन…. आज आपण आपली ’सुहागरात’ साजरी करूया…” असे म्हणत त्याने नजमाला जवळ घ्यायचा प्रयत्न केला पण ती पटकन उठली व त्याच्यापासून दूर पळू लागली. तोपण उठला आणी पटकन तिच्यावर झपटला. ती त्याच्या हातातून सुटली आणी इकडे तिकडे पळू लागली. गफूरभाई हसत हसत तिच्यामागे पळू लागला. छोट्या, मोठ्या फर्नीचरच्या गर्दीतून पळताना सगळे उलथ पालथ होत होते. त्या धावपळीत नजमा गफूरभाईच्या हातात सापडली की तो तिच्या कपड्याला हात घालत असे. मग दूर पळताना तीचा कपडा फाडून, तुटून त्याच्या हातात येत होता. चमचमीत तोकडा स्कर्ट, शार्ट स्लीव्ह व शार्ट लेंग्थचा ब्लाऊज, चमचमीत चोली…. एक एक करत तीचा कपडा उतरत होता व ती आता ब्रेसीयर व पँटीजवर राहिली. शेवटी मग गफूरभाईने नजमाला पकडले व वाटरबेडवर फेकले. त्यावरून ती उठायचा प्रयत्न करू लागली पण तो तिच्या अंगावर पडला. त्याच्या शरीराचा भार अंगावर आला तरी ती त्याच्या खालून सुटण्याची धडपड करू लागली. पण गफूरभाईच्या तावडीतून ती सुटू शकली नाही. तिचे दोन्ही हात डोक्यावर धरून ठेवत त्याने आपले दोन्ही गुढगे तिच्या मांड्यांवर ठेवले व तिला घट्ट पकडले. मग खाली वाकून तो तिचे चुंबन घेवू लागला. ती किंचाळू लागली व त्याला चावण्याचा प्रयत्न करू लागली. पण ती चावायला लागली की तो मागे होत असे व नंतर पटकन तिच्या ओठावर तिला किस करत असे. नंतर मग त्याने एका हाताने तिचे दोन्ही हात पकडले व दुसऱ्या हाताने पटकन तिची ब्रेसीयर ओढली. त्याचा जोर इतका होता की हूक तुटून ब्रेसीयर मोकळी झाली.
तिच्या पुष्ट छातीवरून ब्रेसीयर वर करत त्याने पटकन तिचे दोन्ही हात पुन्हा आपल्या दोन्ही हाताने पकडले व खाली वाकून तो तिची छाती व निप्पल चोखू लागला. क्षणार्धात तीचा निप्पल कडक झाला व त्याला चोखायला गफूरभाईला मजा वाटू लागली. त्याचा लंड हळु हळू कडक होत गेला व रोबमधून बाहेर डोकावू लागला. नजमाचे लक्ष जेव्हा त्याच्या लंडाकडे गेले तेव्हा तिचे डोळे विस्फारले व ती जास्त धडपड करू लागली. गफूरभाईने ओळखले की पटकन तिच्या पुच्चीत जर लंड घातला नाही तर ती सुटून जावू शकते. तेव्हा त्याने तिच्या शरीरावर भार टाकला आणी पुन्हा आपला एक हात खाली आणून कसेबसे तिची पँटीज बाजूला करत आपला लंड तिच्या पुच्चीवर ठेवला व धक्का मारला. गपकन गफूरभाईचा लंड नजमाच्या पुच्चीत शिरला. वेदनेने ती विव्हळली. वेळ न घालवता तो तिच्या पुच्चीत लंड आत बाहेर करू लागला. ती रडू लागली व सुटण्याचा प्रयत्न करू लागली पण तो तिला घट्ट धरून झवत होता. तीचा आवेश आणी जीद्द पाहून तो जास्त आत बाहेर न करता तिच्या अंगावर पुर्ण भार टाकत तिला झवत होता ज्याने ती हतबल होत होती. तसे तिला जबरदस्तिने झवताना तो फारच उत्तेजना महसूस करत होता. बऱ्याच दिवसातून त्याला जबरदस्तिने झवण्याची मजा मिळाली. सात आठ मिनीटातच तो तिच्या पुच्चीत झडू लागला. तो झडत होता तरी तिच्या पुच्चीत धक्के देत होता. त्याचा लंड आचके द्यायचा पुर्णपणे थांबला तेव्हाच तो शांत झाला. नजमा रडत होती. आपली इज्जत लुटली गेली याची जाणीव होवून ती धाय मोकलून रडायला लागली. गफूरभाई तिच्या अंगावरून उठला आणी त्याने बेल मारून बाडीगार्डना आत बोलावले. त्याने बाडीगार्डला सांगितले की नजमाला साखळदंडाला बांधा म्हणून. बेडरूमच्या एका बाजूला सीलींगमधून दोन साखळदंड खाली आले होते ज्याला हात बांधण्यासाठी बेड्या होत्या. गफूरभाईला ’बाँडेज’ सेक्सचाही नाद लागला होता तेव्हा कधी कधी ’चेंज’ म्हणून तो त्या साखळदंडाला पोरींना बांधून त्यांना झवत असे. नजमाची धडपड पाहून त्याच्या लक्षात आले की तिला बांधून ठेवल्याशिवाय ती काही व्यवस्थित झवून देणार नव्हती म्हणून त्याने तिला बांधून ठेवायला सांगितले. बाडीगार्डने नजमाला बांधून ठेवले व ते निघून गेले. गफूरभाईने व्हिस्कीचा राहिलेला खंबा व ग्लास घेतला आणी तो तिच्या समोर जावून बसला व पिवू लागला. ती रडत होती, किंचाळत होती पण तिच्याकडे तो लक्षच देत नव्हता. तिचे नंगे बदन तो वरून खालून निहारत होता व उत्तेजीत होत होता. राहिलेला सगळा खंबा संपवून तो उठला व तिच्या जवळ गेला. मग तो तिच्या नंग्या अंगावरून हात फिरवू लागला. आधी आधी ती अंगाला हिसडे देत त्याला दूर करण्याचा प्रयत्न करत होती पण तो तिला जुमानत नव्हता तेव्हा शेवटी ती गप्प उभी राहिली. मग गफूरभाई नजमाच्या मागे तिला चिटकून उभा राहिला व त्याने तिला घट्ट मिठी मारली. थोडावेळ मागून तिच्या गालावर गाल घासल्यानंतर त्याने हात पुढे आणले व तिच्या छातीवर ठेवून तिची छाती कुस्करू लागला. उत्तेजीत होवून त्याचा लंड कडक होवू लागला व नजमाच्या नितंबामध्ये तिला खुपू लागला. बराचवेळ तसे तिला मागून कुस्करल्यानंतर तो पुढे आला व तिला कंबरेला धरून थोडे खाली वाकत तो तिची छाती चोखू लागला. तीचा निप्पल तोंडात घेवून तो चोखत होता व चघळत होता. आता गफूरभाई फारच उत्तेजीत झाला व त्याचा लंड पुर्णपणे कडक झाला. नजमाचे दोन्ही पाय थोडे फाकवून तो खाली झाला व आपला लंड एका हातात पकडून त्याने तिच्या पुच्चीवर ठेवला. मग दुसरा हात तिच्या नितंबावर ठेवून त्याने तिला पुढे ढकलले व पुढून लंड तिच्या पुच्चीत सारला. नजमाची पुच्ची इतकी टाईट होती की त्याचा लंड बरेच घर्षण करत आत शिरला. आणी मग तिचे दोन्ही नितंब धरत तो लंड आत बाहेर करत तिला उभ्याने झवू लागला. कधी तो तिचे नितंब पुढे लंडावर दाबत खोल धक्के मारायचा तर कधी हात मागून तिच्या खांद्यावर ठेवून तिला खाली दाबत खालून वर धक्के मारायचा. गफूरभाईच्या राकट शरीराच्या लगटीने नजमा चुरगळली जात होती आणी त्याच्या जाडजूड लंडाने तिची बारीक पुच्ची जणू फाटली जात होती. साखळदंडाने हात वर बांधलेले असल्यामुळे तिच्या मनगटाला रग लागली होती व हाताला कळ आली होती. वेदनेने ती कण्हत होती व तिचे हुंकार ऐकून तो तिला अजून त्वेशाने झवत होता. जवळ जवळ पंधरा मिनीटांनी गफूरभाई नजमाच्या पुच्चीत झडू लागला. पुर्णपणे तिच्या पुच्चीत झडून तो बाजूला झाला. मग तासाभरानंतर गफूरभाई पुन्हा नजमाला मागून झवला. तिची छाती पकडत मागून तो सटासट तिला झवला व तिच्या पुच्चीत झडला. नंतर मग त्याने नजमाला साखळदंडातून सोडवले व वाटरबेडवर नेवून झोपवले. आता गफूरभाई थकला होता. दोन तास हात बांधलेल्या अवस्थेत नजमा उभी होती तेव्हा तीही गळून गेली व बेडवर बेशुद्ध असल्यासारखी पडून राहिली. नंतर दोघांनाही झोप लागली. पहाटे सहॉला नजमाला जाग आली तेव्हा गफूरभाई तिला मागून झवत होता. ती तशीच पडून राहिली व पुन्हा झोपी गेली. पुन्हा एकदा तो तिला व्यवस्थीत झवला व तोही झोपून गेला. सकाळी बेडरूमच्या बाहेर पडताना गफूरभाई एकदम समाधानी वाटत होता. होता. नजमा त्याला आवडली होती तेव्हा त्याने नंतर ऑस्टोरीयाच्या मॅनेजरला फोन करून सांगितले की दोन तीन दिवस नजमा त्याच्या व्हिलावरच रहाणार आहे ते. मग पुढच्या दोन तीन रात्री त्याने नजमाला झवून झवून पुर्णपणे कुस्करून टाकली. तिला वेगवेगळ्या प्रकाराने अनेकदा झवून तो तृप्त झाला व शेवटी त्याने नजमाला सोडले. गफूरभाई सतत चार दिवस तिच्यावर बलात्कार करत होता व त्या धक्क्यातून सावरायला तिला वेळ लागला म्हणून नंतरचा एक आठवडा नजमा विश्रांती घेत होती. ऑस्टोरीया हॉटेलमध्ये तीन महिने डान्स करण्याचे तिचे कान्ट्रॅक्ट होते. पहिल्याच दिवशी गफूरभाईने तिला पाहिले आणी उचलून नेले त्यामुळे पुढचे दहा दिवस तिने भरले नव्हते. तेव्हा अकराव्या दिवशी नाईलाजाने तिला हॉटेलमध्ये डान्स करायला जावे लागले. ती डान्स करत होती पण पहिल्या दिवसासारखा तिच्यात उत्साह नव्हता. तीचा सगळा जोश आणी नजाकत गफूरभाईच्या बलात्काराने निघून गेली होती. दोन तीन दिवसानंतर ती थोडी सावरली व तीचा डान्स परफामन्स ठिक होवू लागला. गफूरभाई नेहमीसारखा येत होता व आपल्या आफीसमध्ये बसून तीचा डान्स बघायचा. तीचा डान्स बघून तो फारच उत्तेजीत होत असे व तिला पुन्हा एकदा व्हिलावर नेवून झवण्याचा विचार करत असे. नजमाने पुन्हा डान्स करायचे चालू केल्यानंतर एक आठवड्याने, एके रात्री गफूरभाई ऑस्टोरीयामध्ये आला होता व आपल्या आफीसमध्ये बसला होता. समोर डान्स-फ्लोअरवर नजमा नाचत होती व तो आवडीने तीचा डान्स बघत होता. तेवढ्यात मॅनेजर आत आला व त्याला म्हणाला की कोणीतरी औरत आली आहे व ती त्याला भेटायचे म्हणत आहे. गफूरभाईने त्याला सांगितले की तिला विचार क्या काम है म्हणून. तर मॅनेजर म्हणाला की त्याने तिला विचारले तर ती म्हणते आपको ही बतायेगी. गफूरभाईच्या कपाळावर आठ्या पडल्या कारण नजमाचा डान्स बघण्यात तो एकदम रमला होता. पण त्याने विचार केला की पटकन त्या औरतचे काम निपटून टाकूया तेव्हा त्याने मॅनेजरला तिला आत पाठवून द्यायला सांगितले. काही क्षणातच दरवाजा उघडून ती औरत आत आली व जसे ती जवळ यायला लागली तसे गफूरभाई ताडकन जागेवरून उठला व त्या औरतकडे आश्चर्याने बघू लागला. “सलमा???” गफूरभाईच्या तोंडातून नकळत बाहेर पडले व तो आ वासून तिच्याकडे बघत राहिला. “ओह… तो तुने मुझे पहेचान लिया….. गफूरभाई!” सावकाश चालत येवून ’सलमा’ त्याच्यासमोर खुर्चीवर बसली. “सलमा… तू जींदा है….. लेकीन… मैने सुना था तू मर गयी…..” त्याने तिला विचारले. “अम्मीने झूठ बोला था करीमको…” तिने पटकन उत्तर दिले. “लेकीन तू… यहा…. कैसे….??” त्याने आश्चर्याने विचारले. “बताती हूं… बताती हूं…. पहले बोल… मी कोठून सुरुवात करू??” सलमाने त्याला विचारले. “कोठून?? सुरुवात??… क्या…” गफूरभाईला आश्चर्याचा इतका मोठा धक्का बसला होता की त्याला काय बोलावे ते सुचेना. “तेरी तो बोलती बंद हो गयी… मै ही बताती हूं…..” असे म्हणत ती खुर्चीवरून उठली आणी शांतपणे इकडून तिकडे फिरत त्याला सांगू लागली, “गफूरभाई… तुझे याद है जिस दिन तुने मेरा बलात्कार किया था?…. नंतर मला भाईजानला बांधून ठेवलेल्या रूममध्ये तू घेवून गेलास… मग तुझा फोन वाजला व तू आम्हॉला त्या रूममध्ये सोडून फोन घ्यायला गेलास?…. त्यावेळी भाईजानने मला जे सांगितले त्यामुळे आज मी येथे आली आहे…. तुला माहित आहे त्याने मला काय सांगितले? तुला ऐकायचे आहे का?” गफूरभाई काही बोललाच नाही आणी तिच्याकडे नुसता बघत राहिला. “भाईजानने मला रडत रडत सांगितले….. सलमा! हा शैतान मला जिवंत सोडणार नाही. तुलाही तो जिवंत सोडेन याची काही खात्री नाही. पण यदाकदाचीत त्याने तुला जिवंत सोडले तर आत्महत्या करू नकोस…. तुला माझी कसम आहे…. माझ्या खुनाचा आणी तुझ्या इज्जतीचा ’बदला’ घे…. काहिही कर कसेही कर पण जिवंत राहिलीस तर ’बदला’ घे….” “मी रडत रडत भाईजानला म्हणाले की तो तुम्हाला मारणार नाही… तो सांगेन ते मी सगळे करेन आणी मग तो तुम्हाला सोडून देईल…. तर भाईजान मला म्हणाले… सलमा! तू जानती नही है… गफूरभाई भेडीया है… भेडीया…. तो मला कधीही जिवंत सोडणार नाही… तेव्हा तू ती आशा सोडून दे….. मला माहित आहे, बहना…. तुझे जीवन आता बत्तर आहे… पण जगलीस तर मरायचा विचार करू नकोस…. जिवंत रहा आणी आपल्या अन्यायाचा ’बदला’ घे…. कसाही घे… पण ’बदला’ जरूर घे…. या गफूरभाईला रडायला लाव…. तो रडला तरच माझ्या आत्म्याला शांती मिळेन….” “तरीही मला वाटत होते की तू भाईजानला सोडून देईल आणी त्या आशेने मी तुझा जुलुम नंतर सहन करत होते. पण जेव्हा तू मला सांगितले की तू भाईजानला मारलेस तेव्हा मी जीवंत लाश झाले. त्यानंतर मी कधी रडले नाही…. आणी आजपर्यंत मी कधीही रडले नाही…. माझ्या डोळ्यातले पाणी आटून गेले. मला फक्त भाईजान आणी तू आठवायचास…. काय गुन्हा केला होता भाईजानने तुझा?? काय गुन्हा केला होता मी तुझा?? आणी काय तू आम्हॉला दिलेस…..” “करीमने मला अम्मीच्या हवाले केले तेव्हा मी जींदा लाशच होते. माझ्या मनात एकच गोष्ट होती…. बदला…. भाईजानचा बदला… माझा बदला…. भाईजानने कसम दिली होती तेव्हा जिवंत रहायचे होते…. आणी मला तू अशा जागी सोडले होते तेथे सगळे तुझ्यासारखे भेडीयेच येत होते. तेव्हा मला त्या भेडीयांचा शिकार बनण्याशिवाय पर्याय नव्हता. तसेही तुझी इच्छा होती की मी नंबर वनची रांड बनावी म्हणून….. मी रांड झाले…. तुला पाहिजे तशी मी नंबर वनची रांड झाले…” “पण मी तुझी सगळी खबर ठेवत होते. तुझ्या गोटात माझा खबरी होता तो मला तुझी सगळी बातमी द्यायचा. तुझ्या बायकोने, शबनमने आत्महत्या केली… त्या बिचारीच्या मरणालाही तूच कारणीभूत होतास…. तिने केले ते बरोबरच होते…. तुझासारख्या पापी माणसाचे अंकूर तिने मिटवून टाकले ते बरेच केले… तिने तसे केले नसते तर मला माझा बदला कदाचीत घेता आला नसता….” असे म्हणत सलमा थोडी थांबली व गफूरभाईकडे बघू लागली. एअरकंडीशन आफीसमध्ये गफूरभाईला दरदरून घाम फूटला होता. त्याने आश्चर्याने सलमाला विचारले, “बदला?? घेता आला नसता?? तू काय बोलतेस??” “तू बेऔलाद आहेस, गफूरभाई…. बेऔलाद… इतका मोठा ’डान’…. रईस असामी…. पैश्याचा पाऊस तू पाडू शकतोस…. जगातील कोठलेही सूख तुझ्या पाय लोळण घेते….. पण हाय! तुझ्या मागे कोणीही नाही तुझ्या या संपत्तीचा उपभोग घ्यायला…. कारण? कारण तू ’बेऔलाद’ आहेस…. आणी तुझ्या या संपत्तिने तू औलाद पैदा करू शकला नाहीस….” सलमाची वाक्य गफूरभाईच्या जीव्हारी लागली व त्याचा चेहरा पडला. त्याच्या डोळ्यात लाचारी दिसू लागली. “औलाद नसल्याचे दु:ख तू कसे आपल्या साथीदारांना सांगत असे… तुझ्यामागे तुझ्या या साम्राज्याचा कोणीही वारसदार नाही या विचाराने तुझी झोप कशी उडाली आहे….. काय फायदा तुझ्या या साम्राज्याचा?? काय फायदा तुझ्या या दौलतीचा??? कोण आहे तुझ्यामागे याच्यावर हक्क सांगायला?? बेवारशी संपत्ती होणार आहे ही सगळी….” असे म्हणत सलमा वेड्यासारखी हसायला लागली. तिचे हसणे ऐकून गफूरभाई खजील झाला. तिच्या कोठल्याही प्रश्नाचे त्याच्याकडे उत्तर नव्हते. “गफूरभाई…. पण जर मी तुला सांगितले की तू बेऔलाद नाहीस तर तू माझ्यावर विश्वास ठेवशील का??” सलमाने त्याला छद्मीपणे विचारले. “क.. काय??? काय म्हणालीस तू??” त्याचा त्याच्या कानावर विश्वास बसला नाही. “तू बरोबर ऐकलेस, गफूरभाई…. जर मी तुला म्हटले की तुझी औलाद आहे तर तुला खरे वाटेल का??” “सलमा… तू काय बोलतेस? मला काहीही कळत नाही….. प्लीज! जरा व्यवस्थीत सांग ना….” गफूरभाई काकुळतिला येवून म्हणाला. “तुला आठवते, गफूरभाई? एकोणीस वर्षापुर्वी तू मला शेवटचे भेटायला आला होतास तेव्हा मी तुला काय म्हणाले होते??” “क्या…. काय म्हणाली होतीस? मला आठवत नाही…” गफूरभाईला साधारण कल्पना आली ती काय बोलणार ते पण त्याला खात्री नव्हती. “तुझे याद है लेकीन तू मेरे मुंह से सुनना चाहता है….. ठीक है… मी तुला म्हटले होते की मी गरोदर आहे… माझ्या पोटात तुझा बच्चा आहे… आठवले आता मी हे म्हटले होते ते?” तिने पुन्हा त्याला छद्मीपणे विचारले. “हं… हो!” “विश्वास ठेवलास माझ्यावर?? मी बोलले ते तुला खरे वाटले?? नाही ना?? तेव्हा तू माझ्यावर विश्वास ठेवला असतास तर आज तुझ्यावर ही पाळी आली नसती…..” “सलमा…. सलमा, प्लीज! काय ते पटकन सांग मला….. माझा अंत पाहू नकोस!” गफूरभाईने हताशपणे तिला म्हटले. “सब्र कर, गफूरभाई… सब्र कर…. मैने उन्नीस साल सब्र किया है…. तुला उन्नीस सेकंदही सब्र करता येत नाही? त्यावेळी मी खरोखरच प्रेग्नंट होते. जेव्हा करीमने मला अम्मीच्या हवाली केले तेव्हा मी तिला सांगितले की मी प्रेग्नंट आहे तेव्हा तिलाही माझा विश्वास वाटला नाही. पण नंतर जेव्हा माझे पोट दिसू लागले तेव्हा तिची खात्री पटली. नंतर तिने मला धंदा करू दिला नाही व मी बाळांत होवून तुझ्या ’औलादला’ जन्म देईपर्यंत तिने माझी खूप काळजी घेतली.” “सलमा… सलमा… तू खरेच बोलतेस?? खरेच तू माझ्या औलादला जन्म दिलास?? गफूरभाईने लगबगीने तिच्याजवळ येत तिला विचारले. “हा.. गफूरभाई, हा…. माझ्या कमनशीबाने तुझ्यासारख्या पापी माणसाची औलाद माझ्या पोटी जन्मली. पण ती औलाद कमनशीबी नव्हती… पापी नव्हती…. तुम्हारी कसम! मैने उसे बडे प्यारसे पालपोस के बडा किया… मै किचडमें रहती थी लेकीन तेरी औलादपे कभी किचड उछलने नही दिया….” “सलमा.. सलमा…” गफूरभाईच्या आनंदाला पारावार उरला नाही त्याने सलमाला पकडत आनंदाने विचारले, “बोल कहा है मेरी औलाद??? कौन है वो? लडका, लडकी…. कौन है वो?? बता सलमा, बता….” “सबूर.. सबूर… गफूरभाई, सबूर….. मैने उन्नीस साल इंतजार किया…. तुझे भी इंतजार करना पडेगा…. अगर मै कहू के मै तुम्हे जींदगीभर नही बताऊंगी के तेरी औलाद कौन है तो तू क्या कर लेगा?” तिने शांतपणे त्याला विचारले. “तो मै तेरी जान ले लूंगा…” असे म्हणत त्याने तीचा गळा पकडला. “तो तुझे कौन बतायेगा, तेरी औलाद कौन है वो?” तिने कसेबसे म्हटले. तिचे वाक्य ऐकून त्याने तिला सोडले. “सलमा… तू मांगेगी वो मै दुंगा… लेकीन मुझे बता मेरी औलाद कहा है…” “अच्छा…. आता तू सौदा करायला लागलास तर…. ठीक है… जर मी तुला सांगितले तर मग मला पाहिजे ते देशील का?” “हो… हो… सलमा.. तु मागेल ते देईल मी तुला…” “अच्छा! तर मग माझी इज्जत मला परत दे….. माझे भाईजान मला परत दे….. देवू शकशील मला?? नाही ना?? तू काय देणार मला ते…. तुला देणे माहितच नाही… फक्त घेणे…. तुला फक्त घेणे माहित आहे…. उपभोग घेणे… प्राण घेणे…. पण मला काही नको तुझ्याकडून. मला जे पाहिजे ते मला मिळाले आहे आणी शेवटचे जे पाहिजे तेही थोड्यावेळात मिळणार आहे. तुला खरच माहित करून घ्यायचे आहे तुझी औलाद कौन आहे ते?” तिने शेवटी त्याला कराऱ्या आवाजात विचारले. “हो, सलमा… हो! सांग मला लवकर!” “गफूरभाई! तुला अशी काचेची गुप्त खिडकी खूप आवडते… हो की नाही?” सलमाने काचेच्या खिडकीजवळ जात त्याला म्हटले, “अश्या खिडकीतून तू कोणाला काय काय दाखवतो… भावाला बहिणीवर बलात्कार होत असलेला दाखवतोस….. हो ना?? अशा खिडकीतून तू बाहेरचे जग बघतोस… हो ना?? जरा बघ तरी तुझी ’औलाद’ तुला दिसते का ते….. बघ, जरा बघ…… तुझी औलाद बाहेरच आहे….” “कुठेय… कोण आहे… बोल, सलमा बोल… कोठे आहे माझी औलाद??” गफूरभाई लगबगीने काचेजवळ येत वेड्यासारखा बाहेर हॉलमध्ये नजर टाकत म्हणाला. “हा… हा… हा…” त्याची तडफड बघून सलमा हसायला लागली, “अरे इकडे तिकडे काय बघतोयस, गफूरभाई…. जरा स्टेजवर नजर टाक….. नजमाला चोदताना तुला सलमाची आठवण आलीच असेल…. हो ना……” “काय???? नही….” असे म्हणत गफूरभाई घाबरत घाबरत मागे गेला आणी आपल्या चेअरवर गळून बसला. “वो भी कमसीन थी, मेरे जैसी… कुंवारी थी, मेरे जैसी… उसकी भी इज्जत तुने लुटी, मेरे इज्जत जैसी…. उसके जीस्म में वही खून है, जीस खून का पानी तुने मेरी चूतमें छोडा था…. और उसी पानीसे वो पैदा हुई है…. जो जीस्म तुने चूस चूस के लुटा है, वो तेरा ही अंश है…. नजमा तेरीही ’औलाद’ है, वोह तेरी ’बेटी’ है…..” “क्या??? नही… नही!” असे म्हणत गफूरभाई टाहो फोडून रडायला लागला. त्याला ओक्साबोक्सी रडताना बघून, एकोणीस वर्षानंतर सलमाच्या डोळ्यात पाणी आले, “गफूरभाई! माझा ’बदला’ पुर्ण झाला….. आज माझ्या भाईजानच्या आत्म्याला शांती मिळाली…..”